Αυξητική στήθους
“Θέλω να κάνω Αυξητική Στήθους για να αισθανθώ καλά εγώ. Δεν με ενδιαφέρει τι νομίζουν ή τι λένε οι άλλοι. Για μένα το θέλω…”
Οι περισσότερες γυναίκες σήμερα αυτό ακριβώς έχουν στο μυαλό τους και αυτό ακριβώς μας λένε στο Ιατρείο. Δεν τις απασχολεί τι θα πει ο σύντροφος τους, οι φίλες τους ή οι γνωστοί τους. Τις ενδιαφέρει να “φτιάξουν το στήθος τους” για να νιώσουν καλά αυτές οι ίδιες με το σώμα τους και με την εικόνα τους στον καθρέφτη. Αυτό είναι το απόλυτο ζητούμενο και για μας.
Η Αυξητική Στήθους (ή Αυξητική Μαστού) μαζί με τη Λιποαναρρόφηση και τη Ρινοπλαστική αποτελούν τις συχνότερες επεμβάσεις που πραγματοποιούνται σήμερα στις Κλινικές Πλαστικής Χειρουργικής στην Ελλάδα.
Που οφείλεται το σχήμα του στήθους;
Το γυναικείο στήθος αποτελείται από πολλαπλούς μικρούς αδένες (μαζικοί αδένες) και γαλακτοφόρους πόρους οι οποίοι περιβάλονται από λιπώδη ιστό. Το σχήμα και η αίσθηση στο άγγιγμα του μαστού οφείλεται σε αυτούς ακριβώς τους ιστούς. Κάτω ακριβώς από το μαστό βρίσκεται ο μείζονας θωρακικός μυς. Οι αυξομειώσεις του βάρους, οι εγκυμοσύνες, η δράση της βαρύτητας και το πέρασμα της ηλικίας οδηγούν σε ατροφία των ιστών, χαλάρωση του δέρματος και τελικά σε μείωση και αλλοίωση του σχήματος του στήθους.
Πως γίνεται η αυξητική στήθους σήμερα;
Η αυξητική στήθους σήμερα γίνεται κατεξοχήν χρησιμοποιώντας ενθέματα σιλικόνης. Η χρήση της σιλικόνης για την αύξηση του μαστού εφαρμόστηκε πρώτη φορά στις αρχές της δεκαετίας του 60. Πρόκειται για μια ειδική σιλικόνη με απόλυτες ενδείξεις για Ιατρική χρήση με αποτέλεσμα πολλές γυναίκες που είχαν κάνει αυξητική στήθους πριν από σαράντα-πενήντα χρόνια να μην έχει χρειαστεί να τα αλλάξουν και να έχουν σήμερα τα ίδια ενθέματα.
Η αυξητική στήθους σήμερα γίνεται κατεξοχήν χρησιμοποιώντας ενθέματα σιλικόνης.
Ένας άλλος τρόπος αύξησης του μαστού είναι με μεταμόσχευση λίπους. Ωστόσο πρόκειται για μια τεχνική με πολλούς περιορισμούς και μειωμένες ενδείξεις.
Η αυξητική στήθους με Υαλουρονικό οξύ δεν γίνεται σήμερα καθώς δεν έχει έγκριση από την επιστημονική κοινότητα λόγω μειωμένης ασφάλειας της τεχνικής.
Τα σύγχρονα ενθέματα σιλικόνης μαστού αποτελούν επιτεύγματα υψηλής τεχνολογίας και συνοδεύονται από εξαιρετική αποτελεσματικότητα και ασφάλεια.
Τι είναι η σιλικόνη;
Η σιλικόνη είναι ένα πολυμερές συνθετικό υλικό και μπορεί να έχει μορφή υγρή, μορφή γέλης (gel) ή να είναι στερεή. Χρησιμοποιείται ευρύτατα στην καθημερινότητα μας καθώς άπειρα υλικά και εργαλεία περιέχουν τμήματα σιλικόνης.
Ωστόσο η Ιατρική σιλικόνη αποτελεί ένα απόλυτα εξειδικευμένο ελαστομερές και δεν έχει καμία σχέση με τη βιομηχανική σιλικόνη.
Η Ιατρική σιλικόνη εκτός από τα ενθέματα μαστού χρησιμοποιείται ευρέως στην Ιατρική σήμερα. Για παράδειγμα οι ιατρικοί καθετήρες, οι βηματοδότες καρδιάς, οι ενδοφθάλμιοι φακοί ή οι διατατήρες ιστών κατασκευάζονται πολύ συχνά από σιλικόνη.
Είναι ασφαλής η σιλικόνη;
Κορυφαίοι επιστήμονες διαφορετικών Ιατρικών ειδικοτήτων μελέτησαν τους δυνητικούς κινδύνους για την υγεία που συσχετίζονται με τα ενθέματα μαστού σιλικόνης. Αυτοί κατέληξαν στα εξής συμπεράσματα:
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
(Scientific and Technical Options Assessment Programme (STOA):
« Οι μελέτες δεν υποδεικνύουν συσχετισμό μεταξύ των ενθεμάτων σιλικόνης και σοβαρών κινδύνων για την υγεία, όπως ο καρκίνος του μαστού και οι νόσοι του συνδετικού ιστού.»
«…μελέτες έχουν καταλήξει στο ότι δεν φαίνεται να υπάρχουν ενδείξεις επιβλαβών επιδράσεων σε βρέφη που γαλουχούνται από γυναίκες με ενθέματα
μαστού σιλικόνης…»
Κογκρέσο των ΗΠΑ (Institute of Medicine (IOM):
«Δεν υφίσταται αυξημένος κίνδυνος νόσου του συνδετικού ιστού για τις γυναίκες με ενθέματα μαστού. Οι γυναίκες με ενθέματα μαστού δεν έχουν περισσότερες πιθανότητες από τον υπόλοιπο πληθυσμό να αναπτύξουν καρκίνο του μαστού, ανοσολογικές ασθένειες ή νευρολογικά προβλήματα.
• Η γαλουχία είναι ασφαλής και ευεργετική.
• Δεν υπάρχουν επιπτώσεις δεύτερης γενιάς στα παιδιά γυναικών με ενθέματα μαστού».
Βρετανικό Υπουργείο Υγείας (Independent Review Group (IRG):
«Δεν υπάρχουν επιδημιολογικές ενδείξεις οποιουδήποτε συσχετισμού μεταξύ των ενθεμάτων μαστού σιλικόνης και οποιασδήποτε τεκμηριωμένης νόσου του συνδετικού ιστού. Εάν υπάρχει κίνδυνος νόσου του συνδετικού ιστού, είναι πολύ μικρός για να ποσοτικοποιηθεί.
• Η συνολική βιολογική απόκριση στη σιλικόνη είναι μάλλον συμβατή με τις συμβατικές μορφές απόκρισης σε ξένα σώματα παρά μια ασυνήθιστητοξική αντίδραση.
• Δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι τα παιδιά γυναικών με ενθέματα μαστού διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο νόσου του συνδετικού ιστού».
Τι είναι το ένθεμα σιλικόνης στήθους;
Τα ενθέματα σιλικόνης στήθους αποτελούνται από ένα περίβλημα από διαδοχικές διακλαδούμενες στρώσεις ελαστομερούς σιλικόνης. Το περιεχόμενό τους μπορεί να είναι:
- υγρή γέλη (gel) σιλικόνης
- φυσιλογικός ορός (saline) ή
- συνδιασμός gel με ορό (gel & saline).
Τα ενθέματα που χρησιμοποιούμε κατά κόρον στην Ελλάδα -αλλά και παγκοσμίως – είναι τα ενθέματα υγρής γέλης σιλικόνης (gel breast implants).
Τα ενθέματα υγρής γέλης σιλικόνης είναι μαλακά στην υφή και συμπεριφέρονται σαν ένα σώμα. Έχουν ομοιόμορφο σχήμα και διατηρούν φυσική πλαστικότητα που μοιάζει με αυτή του φυσικού ιστού του στήθους. Γενικά έχουν καλύτερη αίσθηση, δεν διπλώνουν και δεν σχηματίζουν κυματισμό στο μαστό ενώ στην σπάνια περίπτωση ρήξης τους, η σιλικόνη μένει στη θέση της και δεν «χύνεται» μέσα στο μαστό.
Πότε χρησιμοποιούμε ενθέματα σιλικόνης μαστού;
Ενθέματα σιλικόνης χρησιμοποιούμε όταν θέλουμε να κάνουμε:
- Αισθητική αυξητική μαστού. Σε γυναίκες με μικρό, υποπλαστκό στήθος ή με προβλήματα σχήματος.
- Αποκατάσταση μαστού. Σε γυναίκες μετά από μερική ή ολική μαστεκτομή λόγω κακοήθειας ή τραυματισμού ή ματά από συγγενή (εκ γενετή) υποπλασία ή απλασία του στήθους.
- Αναθεώρηση ή αντικατάσταση ενθέματος μαστού. Σε ασθενείς με προηγηθείσα επέμβαση αυξητικής ή αποκατάστασης μαστού για βελτίωση του αποτελέσματος.
Πότε ΔΕΝ χρησιμοποιούμε ενθέματα σιλικόνης μαστού;
Τα ενθέματα σιλικόνης μαστού αντενδείκνυνται όταν υπάρχει:
- Ενεργός λοίμωξη οπουδήποτε στο σώμα
- Διαταραχές επούλωσης ιστών
- Συστηματικός ερυθηματώδης ή δερματικός λύκος
- Σκληροδερμία
- Αιματολογικά νοσήματα ή νοσήματα με διαταραχή πήξης του αίματος
- Προκακοήθης νόσος του μαστού
- Κακοήθεια
- Ανοσοανεπάρκεια ή λήψη ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων
- Εγκυμοσύνη ή γαλουχία
- Ιστορικό ευισθησίας σε σιλικόνη ή ξένα υλικά
- Εξωπραγματικές ή παράλογες προσδοκίες
Από ποιά ηλικία και ύστερα επιτρέπεται η αύξηση μαστού με σιλικόνη;
Μετά την ηλικία των 18 ετών συνιστάται η αύξηση στήθους με ενθέματα σιλικόνης. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο «συνιστά την τοποθέτηση ενθεμάτων σιλικόνης σε γυναίκες μικρότερες των 18 ετών μόνο για ιατρικούς λόγους».
Τύποι ενθεμάτων σιλικόνης
Ανάλογα με την υφή
Ανάλογα με την αφή στην επιφάνειά τους τα ενθέματα σιλικόνης διακρίνονται σε:
- τραχείας και
- λείας επιφανείας
Τα λείας επιφανείας ενθέματα σιλικόνης είναι λεία στην αφή και γλιστρούν όταν τοποθετούνται μέσα στη θήκη τους. Δεν ενσωματώνονται εύκολα με τους ιστούς και γι αυτό προοδευτικά αντικαταστάθηκαν από τα τραχείας επιφανείας.
Τα τραχείας επιφανείας ενθέματα σιλικόνης είναι νέας γενιάς ενθέματα καθώς έρχονται σε άμεση επαφή με τους ιστούς, δίνουν πολύ φυσικό αποτέλεσμα και έχουν γενικά πολύ λιγότερα προβλήματα εφαρμογής.
Ανάλογα με το σχήμα
Ανάλογα με το σχήμα τους τα ενθέματα σιλικόνης διακρίνονται σε:
- στρογγυλά (round) και
- ανατομικά (anatomical) ενθέματα που μοιάζουν με δάκρυ.
Τα στρογγυλά ενθέματα σιλικόνης είναι τα δημοφιλέστερα, τα πιο ασφαλή και αυτά που χρησιμοποιούμε κατακόρον στην αυξητική στήθους.
Τα ανατομικά ενθέματα σιλικόνης χρησιμοποιούνται συνήθως σε εξαιρετικά μικρούς μαστούς ή σε προβλήματα αποκατάστασης.
Είναι εξαιρετικά ενθέματα και έχουν πολύ ωραία αποτελέσματα ωστόσο λόγω του σχήματός τους έχουν το μειονέκτημα ότι μπορεί να περιστραφούν μέσα στη θήκη τους και να αλλάξουν θέση. Σε αυτές τις περιπτώσεις απαιτείται επενεπέμβαση για τη διόρθωση του προβλήματος.
Υπάρχουν αρκετές μελέτες που υποστηρίζουν ότι είτε βάλει κανείς στρογγυλά ενθέματα σιλικόνης στήθους είτε ανατομικά, στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, μετά από έναν χρόνο δεν υπάρχει ουσιαστική διαφορά στο αισθητικό αποτέλεσμα.
Ανάλογα με την προβολή
Τα στρογγυλά ενθέματα έχουν στρογγυλή βάση και προβάλλουν προς τα εμπρός. Όσον αφορά την προβολή υπάρχουν διαβαθμίσεις οπότε ανάλογα με το εύρος του θώρακα και το μέγεθος της προβολής που θέλουμε να πετύχουμε, τα ενθέματα διακρίνονται σε:
- χαμηλής προβολής (Low profile)
- μέτριας προβολής (Moderate plus)
- υψηλής προβολής (High profile) και
- πολύ υψηλής προβολής (Εxtra Ηigh profile)
Μπορώ να ξέρω από πριν πως θα μοιάζει το νέο μου στήθος;
Σήμερα μπορούμε πριν την επέμβαση αυξητικής στήθους να επιλέξουμε μαζί και με μεγάλη ακρίβεια τόσο το μέγεθος όσο και το σχήμα του νέου στήθους.
Για το σκοπό αυτό όταν κάνουμε κλινική εξέταση στο Ιατρείο χρησιμοποιούμε ειδικά testers – sizers (δηλαδή ειδικά δοκιμαστικά προπλάσματα ενθεμάτων σιλικόνης) με τα οποία μπορούμε να προσομοιάσουμε το νέο στήθος.
Όπως αναφέραμε αυτό γίνεται στο Ιατρείο όπου χρησιμοποιώντας ένα λεπτό στηθόδεσμο τοποθετούμε τα δοκιμαστικά ενθέματα σιλικόνης μέσα στο στηθόδεσμο. Με αυτόν τον τρόπο μπορούμε και να αγγίξουμε το στήθος αλλά και να δούμε με τα μάτια μας στον καθρέφτη σε πραγματικό χρόνο πως θα είναι το στήθος μας μετά την επέμβαση.
Επιλογή του μεγέθους και του σχήματος του ενθέματος σιλικόνης.
Σκοπός μας είναι πάντα ένα όμορφο, φυσικό, γεμάτο, αρμονικό στήθος. Για να το πετύχουμε αυτό προτείνουμε ενθέματα που να καλύπτονται όμορφα από τον ήδη υπάρχοντα αδένα και να ταιριάζουν στον σωματότυπο της γυναίκας.
Γενικά δεν προτείνουμε τα πολύ μεγάλα ενθέματα Χολυγουντιανού τύπου. Όσο μεγαλύτερο είναι το ένθεμα τόσο περισσότερο μεγαλώνει το στήθος αλλά σε αυτή την περίπτωση όλο και λιγότερο καλύπτεται από τον μαζικό αδένα και τόσο λιγότερο προστετευμένο είναι.
Επίσης όσο μεγαλύτερο το ένθεμα τόσο βαρύτερο είναι με αποτέλεσμα να έχουμε πιο γρήγορα χαλάρωση και πτώση του μαστού.Τα πολύ μεγάλα ενθέματα έχουν πολύ μεγαλύτερο ενδεχόμενο επιπλοκών και χρειάζεται πολύ σκέψη όποτε χρειαστεί να τα χρησιμοποιήσουμε.
Το ένθεμα δεν πρέπει να είναι ούτε πολύ μικρό ούτε πολύ μεγάλο. Αν το ένθεμα έχει το κατάλληλο μέγεθος τότε δεν θα πιάνουμε τη σιλικόνη όταν αγγίζουμε το στήθος ούτε το στήθος θα μοιάζει με μπαλόνι αλλά θα δείχνει πολύ φυσικό.
Σε κάθε περίπτωση η επιλογή του κατάλληλου ενθέματος είναι πολύ σημαντική υπόθεση και θέλει πολύ προσεκτικό σχεδιασμό.
Εκτός από την επιθυμία της ασθενούς για μεγαλύτερο στήθος, έχει πολύ μεγάλη σημασία να υπολογίσουμε:
- την απόσταση μεταξύ των δύο μαστών,
- το ύψος του κάθε μαστού,
- τη διάμετρο της βάσης,
- τη θέση και το μέγεθος της θηλής
- τη θέση της υπομαστίου,
- τις όποιες ασυμμετρίες των μαστών.
Επίσης το ύψος της κοπέλας, η απόσταση μεταξύ των ώμων, η περίμετρος των γοφών και της μέσης έχουν καθοριστική σημασία για την αρτιότητα του αποτελέσματος.
Πότε είναι ψηλαφητό το ένθεμα σιλικόνης;
Το ένθεμα σιλικόνης είναι περισσότερο ψηλαφητό δηλαδή γίνεται αντιληπτό με το άγγιγμα του στήθους:
- όταν είναι μεγάλο σε μέγεθος οπότε όσο μεγαλύτερο είναι το ένθεμα τόσο περισσότερο “το πιάνουμε” (συνήθως στο κάτω έσω ή έξω πόλο του μαστού)
- όσο λιγότερο καλύπτεται από το φυσιολογικό αδένα και δέρμα γιατί τόσο λιγότερο προστατεύεται.
- όταν έχει τοποθετηθεί υποαδενικά ή υποπεριτονιακά (subfacial) δηλαδή ακριβώς κάτω από τον αδένα ή την περιτονία και όχι κάτω από το μυ.
Πριν την επέμβαση αυξητικής στήθους.
Συνιστάται ένας απλός προεγχειρητικός Αιματολογικός, Καρδιολογικός και Ακτινογραφικός έλεγχος θώρακα καθώς και ένα COVID test.
Σε όλες τις γυναίκες προεγχειρητικά προτείνουμε να υποβληθούν σε ψηφιακή μαστογραφία η οποία χρησιμοποιείται σαν μαστογραφία αναφοράς για την κατάσταση του μαστού. Νεαρές γυναίκες ή γυναίκες με πολύ πυκνούς μαστούς αντί για μαστογραφία μπορούν να κάνουν υπερηχογράφημα μαστού.
Για μεγαλύτερη ασφάλεια και καλύτερη αποθεραπεία προτείνουμε αποφυγή καπνίσματος, αλκοόλ, αντιπηκτικών τύπου ασπιρίνης και αντισυλληπτικών φαρμάκων για δύο με τρεις εβδομάδες πρίν την επέμβαση.
Πως γίνεται η επέμβαση αυξητικής στήθους;
Η επέμβαση αυξητικής του μαστού γίνεται σε οργανωμένη χειρουργική κλινική. Ο ασθενής υποβάλεται σε γενική νάρκωση και στη συνέχεια ο χειρουργός κάνει μια λεπτή τομή στο δέρμα μέσα από την οποία δημιουργεί τη θήκη του ενθέματος. Το ένθεμα σιλικόνης εισάγεται στη θήκη ατραυματικά και τοποθετείται στη θέση του. Στη συνέχεια η τομή κλείνει με απορρροφήσιμα ράμματα και μετά με λεπτή ταινία.
Τι αναισθησία κάνουμε στην αυξητική μαστού;
Ενώ η επέμβαση αυξητικής μαστού μπορεί να πραγματοποιηθεί και με τοπική και με μέθη και με γενική αναισθησία εμείς προτιμάμε τη γενική αναισθησία. Με αυτόν τον τρόπο η επέμβαση μας είνα πολύ ελεγχόμενη και τελείως ανώδυνη. Στη Dual Plane τεχνική (που προτιμάμε πρωτίστως και περιγράφεται στη συνέχεια) χρειαζόμαστε ένα καλό βάθος αναισθησίας για να έχουμε μια πλήρως ατραυματική και αναίμακτη επέμβαση.
Θέση τομής
Η τομή για την τοποθέτηση του ενθέματος μπορεί να γίνει:
- στην υπομάστια πτυχή δηλαδή ακριβώς κάτω από το στήθος
- στην περιθηλαία γραμμή δηλαδή γύρω από τη θηλαία άλω της θηλής και
- στη μασχάλη.
Μια τέταρτη θέση για την τομή είναι από τον ομφαλό. Ωστόσο είναι πιο πολύ “πειραματική” τοποθέτηση παρά εφαρμόσιμη τεχνική. Περιγράφηκε στην Αμερική και έχει πολλά προβλήματα γιατί το ένθεμα που τοποθετείται δεν είναι από σιλικόνη αλλά από φυσιολογικό ορό ενώ σαν τεχνική έχει εξαιρετικά περιορισμένες ενδείξεις.
Ποια θέση τομής προτείνουμε;
Η καλύτερη θέση για την τομή στην αυξητική στήθους είναι αυτή που έχει το καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα δηλαδή δεν φαίνεται ή φαίνεται ελάχιστα και έχει τα λιγότερα λειτουργικά προβλήματα.
Ενώ μπορώ να κάνω οποιαδήποτε τομή για την αυξητική στήθους η τομή που προτείνω είναι στην υπομάστιο πτυχή.
Αυτό επειδή:
- έχει πολύ καλή επούλωση, απαλύνεται και “σβήνει” σιγά σιγά μετά από μερικούς μήνες
- δεν επηρεάζονται καθόλου τα τμήματα του στήθους που σχετίζονται με ένα μελλοντικό θηλασμό (γαλακτοφόροι αδένες)
- είναι τελείως ατραυματική για τον αδένα του μαστού αφού όλη η επέμβαση γίνεται κάτω από τον αδένα χωρίς να τον αγγίξουμε καθόλου οπότε δεν σχηματίζονται καθόλου μικροαποτιτανώσεις
- δεν φαίνεται καθόλου όταν κοιτάμε το στήθος αφού κρύβεται εξαιρετικά κάτω από τον ίδιο το μαστό.
- προσφέρει πολύ καλή ορατότητα στον χειρουργό διεγχειρητικά.
Έχει πολύ μεγάλη σημασία η τομή να γίνεται όχι εκεί που βρίσκεται η υπομάστιος πτυχή πρίν την επέμβαση αλλά εκεί που θα βρίσκεται μετά την αύξηση του στήθους.
Για τα πλεονεκτήματα αυτά οι περισσότερες αυξητικές μαστού σήμερα γίνονται μέσα από τομή στην υπομάστιo πτυχή.
Τι συμβαίνει όταν κάνουμε περιθηλαία τομή;
Η περιθηλαία τομή μοιάζει με μισοφέγγαρο και γίνεται γύρω από τη θηλαία άλω. Η θηλαία άλως είναι το σκουρόχρωμο τμήμα του δέρματος γύρω από τη θηλή. Συνήθως φαίνεται σαν μια άσπρη γραμμή γύρω από τη θηλαία άλω, δηλαδή συνήθως δεν είναι τελείως αόρατη.
Με την περιθηλαία τομή για να μπορέσουμε να μπούμε κάτω από τον αδένα ή τον μείζονα θωρακικό μυ θα πρέπει να κόψουμε τον αδένα στη μέση δηλαδή να τραυματίσουμε τον αδένα. Αυτός ο τραυματισμός του μαζικού αδένα μπορεί να δημιουργήσει τρία προβλήματα:
- να μειωθεί η αισθητικότητα της θηλής ή να υπάρξει υπερευαισθησία.
- να μειωθεί το ενδεχόμενο να μπορέσει να θηλάσει η γυναίκα μετά από μια μελλοντική εγκυμοσύνη
- να δημιουργηθούν μέσα στον αδένα μικροαποτιτανώσεις – μικροασβεστώσεις.
Οι μικροαποτιτανώσεις είναι καλοήθεις βλάβες και φαίνονται σαν μικρά λευκωπά στίγματα στη μαστογραφία και μπορεί να σχηματιστούν στο στήθος μετά από αυξητική με τομή στη θηλή. Αυτό από μόνο του δεν δημιουργεί κάποιο πρόβλημα. Έχει παρατηρηθεί όμως ότι αν μια γυναίκα (που δεν έχει κάνει αυξητική στήθους) εμφανίσει κακοήθεια στο μαστό τότε μπορεί παράλληλα να παρουσιάσει μικροαποτιτανώσεις στην περιοχή του όγκου.
Το πρόβλημα δημιουργείται αν μια γυναίκα κάνει αυξητική στήθους με περιθηλαία τομή και μετά από μερικά χρόνια εμφανίσει μικροαποτιτανώσεις. Τότε θα πρέπει οπωσδήποτε να εξετάσουμε εάν οι μικροαποτιτανώσεις οφείλονται στην αυξητική μαστού και όχι σε ανάπτυξη καρκινικής βλάβης. Η διαδικασία του αποκλεισμού κακοήθειας μετά από αυξητική μαστού είναι μια εξαιρετικά αγχωτική κατάσταση τόσο για την ασθενή όσο και για το περιβάλλον της.
Αυτός είναι ένας επιπλέον λόγος που αποφεύγουμε την τομή στη θηλή του μαστού.
Τι συμβαίνει όταν κάνουμε μασχαλιαία τομή;
Με την μασχαλιαία ποσπέλαση η τομή μπορεί να φαίνεται πιο έντονα στη μασχάλη ενώ τεχνικά υπάρχουν πολλά προβλήματα λόγω της μεγάλης απόστασης από την υπομάστιο πτυχή. Σε δύσκολα στήθη η αποκατάσταση μπορεί να είναι πολύ δύσκολη ή και αδύνατη με τομή στη μασχάλη.
Όσο λιγότερο τραυματίσουμε τον μαστικό αδένα στην αυξητική στήθους τόσο πιο ασφαλής είναι η επέμβασή μας.
Μήκος τομής
To μήκος της τομής έχει να κάνει με το μέγεθος του ενθέματος. Για ένα ένθεμα μεγέθους 225-275ml συνήθως κάνουμε μια τομή μήκους 4cm ενώ για ένθεμα 300-350ml η τομή είναι περίπου 4 με 4,5cm.
Αν κάποιος προσπαθήσει να κάνει πιο μικρή τομή τότε κινδυνεύει:
- να κακοποιηθεί ή ακόμη και να σπάσει το ένθεμα και
- η τομή να είναι δύσμορφη λόγω τραυματισμού του δέρματος από τους χειρισμούς.
Πως μπορούμε να είμαστε απόλυτα σίγουροι ότι επιλέξαμε το σωστό τύπο και μέγεθος ενθέματος;
Σε δύσκολους μαστούς με ασυμμετρία ή με μεγάλη χαλάρωση, για να αποφασίσουμε για το τελικό μέγεθος ή σχήμα σιλικόνης που θα τοποθετήσουμε, μπορούμε κατά τη διάρκεια του χειρουργείου – αμέσως μετά τη δημιουργία της θήκης – να χρησιμοποιήσουμε ειδικά αποστειρωμένα δοκιμαστικά ενθέματα-sizers τα οποία μας δείχνουν πως θα είναι το στήθος μετά την αυξητική, σε πραγματικό χρόνο.
Αφού δοκιμάσουμε διαφορετικά δοκιμαστικά ενθέματα – sizers, καταλήγουμε σε αυτό που μας δίνει το καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα οπότε αφαιρούμε τελείως το sizer και βάζουμε το κανονικό ένθεμα σιλικόνης. Με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να είμαστε πολύ ασφαλείς όσον αφορά την επιλογή του σωστού ενθέματος και τον ακριβή σχεδιασμό της επέμβασής μας.
Τοποθέτηση του ενθέματος σιλικόνης
Τα ενθέματα σιλικόνης τοποθετούνται χειρουργικά σε μια ανατομική θήκη κάτω από τους ιστούς στην περιοχή του μαστού. Όσο καλύτερα καλύπτονται από τους υπερκείμενους ιστούς, τόσο περισσότερο προστατευμένα είναι και τόσο πιο ασφαλής είναι η επέμβασή μας.
Υπάρχουν τέσσερις θέσεις τοποθέτησης των ενθεμάτων:
- υποαδενικά (subglandular) δηλαδή ακριβώς κάτω από τον αδένα και πάνω στο μείζονα θωρακιικό μυ
- υπομυικά (submuscular) δηλαδή βαθειά κάτω από το μείζονα θωρακικό μυ και επί του θωρακικού κλωβού
- υποπεριτονιακά (subfacial) δηλαδή κάτω από την περιτονία του μείζονα θωρακικού
- τεχνική διπλού πλάνου (dual plane technique), δηλαδή το μισό επάνω μέρος του ενθέματος είναι καλυμένο από τον μυ και το μισό κατώτερο μέρος του ενθέματος βρίσκεται ακριβώς κάτω από τον αδένα.
Υποαδενική (subglandular) τοποθέτηση ενθέματος σιλικόνης
Η τοποθέτηση του ενθέματος υποαδενικά (subglandular) είναι από πλευράς τεχνικής μια εύκολη και γρήγορη επέμβαση. Το πρόβλημα στην τοποθέτηση του ενθέματος κάτω από τον αδένα είναι ότι σε μικρούς και χαλαρούς μαστούς η σιλικόνη μπορεί να ψηλαφάται καθώς και να φαίνεται κάτω από το δέρμα. Όσο μεγαλύτερο το ένθεμα τόσο περισσότερο μπορεί να φαίνεται -στον άνω πόλο συνήθως του μαστού- κάτι που χειροτερεύει με την πάροδο των ετών.
Στην υποαδενική τοποθέτηση του ενθέματος, το ποσοστό να σχηματιστεί συστολική κάψα γύρω από τη σιλικόνη είναι πολύ μεγάλο (περίπου 17 με 20%).
Το μόνο πλεονέκτημα στην υποαδενική τοποθέτηση είναι ότι η απεικόνιση του μαστού στη μαστογραφία είναι ευκολότερη.
Υπομυική (submuscular) τοποθέτηση ενθέματος σιλικόνης
Η τοποθέτηση του ενθέματος υπομυικά (submuscular) είναι τεχνικά πολύ πιο δύσκολη από την υποαδενική και έχει μεγαλύτερο χρόνο ανάρρωσης. Επίσης μπορεί να είναι πιο επώδυνη και να δυσχεράνει κάποιες μελλοντικές επεναλληπτικές χειρουργικές επεμβάσεις αν για παράδειγμα υπάρξει χαλάρωση και πτώση του μαστού.
Σε μυώδεις γυναίκες με λεπτούς μαστούς μετά από υπομυική τοποθέτηση της σιλικόνης μπορεί το ένθεμα να κινείται πάνω-κάτω με τη σύσπαση των μυών του κορμού και των χεριών. Συνήθως η απεικόνιση του μαστού με μαστογραφία είναι δυσκολότερη.
Υποπεριτονιακή (subfascial) τοποθέτηση ενθέματος σιλικόνης
Η τοποθέτηση του ενθέματος υποπεριτονιακά (subfascial) γίνεται πάνω από το μείζονα θωρακικό μυ, σε μια θήκη κάτω από την μυική περιτονία. Η περιτονία του μυός είναι μία πολύ λεπτή μεμβράνη που καλύπτει το μυ.
Πρόκειται για μια πολύ δύσκολη τεχνική η οποία συχνά αποτυγχάνει δεδομένου ότι η περιτονία είναι πολύ λεπτή στους περισσότερους μαστούς και σχίζεται στην προσπάθειά μας να δημιουργήσουμε τη θήκη.
Στις περιπτώσεις εκείνες που υπάρχει ισχυρή fascia τότε το αποτέλεσμα είναι ικανοποιητικό, με γρήγορη ανάρρωση.
Σε λεπτές και μυώδεις γυναίκες αποφεύγουμε την υποπεριτονιακή τεχνική γιατί έχει υψηλό ποσοστό επιπλοκών με σχηματισμό ρικνωτικής κάψας και ορατό ή ψηλαφητό ένθεμα.
Dual Plane (Διπλού πλάνου) τοποθέτηση ενθέματος σιλικόνης
Η Dual Plane technique είναι η μέθοδος εκλογής για τα περισσότερα περιστατικά αυξητικής στήθους με σιλικόνη Ο λόγος είναι ότι πρόκειται για μια εξαιρετικά ασφαλή και προβλέψιμη τεχνική με πολύ φυσικό αποτέλεσμα και χαμηλό ποσοστό επιπλοκών αφού το ένθεμα είναι πολύ καλά προστετευμένο από τους υπερκείμενους ιστούς.
Στην τοποθέτηση του ενθέματος με την τεχνική Dual Plane (διπλού πλάνου) το μισό ένθεμα μπαίνει κάτω από το μυ και το υπόλοιπο μισό κάτω από τον αδένα.
Ο άνω πόλος του ενθέματος καλύπτεται τέλεια από το μείζονα θωρακικό μυ με αποτέλεσμα η σιλικόνη να μην φαίνεται καθόλου κάτω από το δέρμα (στο πάνω μέρος της) όσα χρόνια και αν περάσουν.
Ο κάτω πόλος του ενθέματος είναι προστατευμένος από τον φυσικό μαζικό αδένα και δίνει μια όμορφη προβολή σε όλο το μαστό.
Πρόκειται για μια εξαιρετική τεχνική για όλες τις γυναίκες και όλους τους μαστούς που χρειάζονται αυξητική. Ωστόσο έχει απόλυτη ένδειξη σε λεπτές γυναίκες με μικρούς μαστούς ή σε αθλήτριες με γυμνασμένους μύες και μας δίνει ασφαλή λύση για πολύ φυσικό αποτέλεσμα αφού το άνω μέρος του ενθέματος καλύπτεται τέλεια από τον μείζονα θωρακικό μυ.
Με την μέθοδο διπλού πλάνου Dual Plane μειώνεται κατά πολύ ο κίνδυνος σχηματισμού συστολικής κάψας (μπορεί να σχηματιστεί σε ποσοστό 1%) . Επίσης επειδή το εμφύτευμα συγκρατείται ομαλά από τον μυ και τον φυσικό αδένα του μαστού το αποτέλεσμα της επέμβασης έχει μεγάλη διάρκεια στο χρόνο.
Η Dual Plane τεχνική είναι μια εξαιρετική τεχνική με καταπληκτικά, φυσικά αποτελέσματα. Ωστόσο είναι μια πολύ απαιτητική τεχνική γιατί θα πρέπει ο Πλαστικός Χειρουργός να έχει γνώσεις, αντίληψη, εμπειρία και εξειδίκευση.
Άσηπτη – Αναίμακτη -Ατραυματική – Χωρίς άγγιγμα
Non Touch Technique
Οι δυνητικές επιπλοκές σε κάθε χειρουργική επέμβαση είναι:
- φλεγμονή – μόλυνση
- αιμορραγία – αιμάτωμα,
- τραυματισμός των ιστών – κακή επούλωση
- δημιουργία ρικνωτικής κάψας.
Για να ελαχιστοποιήσουμε το ενδεχόμενο αυτών των επιπλοκών δηλαδή:
Για να είναι η επέμβαση Άσηπτη:
Χρησιμοποιούμε ένα ειδικό πρωτόκολλο αντισηψίας ειδικό για επεμβάσεις αυξητικής μαστού το οποίο ξεκινά τρεις ημέρες πριν την επέμβαση με λουτρό του κορμού με εξειδικευμένο αντισηπτικό διάλυμμα. Το πρωί ακριβώς πριν την επέμβαση η ασθενής ξανακάνει λουτρό στην κλινική ενώ άμεσα προεγχειρητικά χορηγείται στοχευμένη αντιβίωση για παθογόνα μικρόβια του δέρματος. Με αυτόν τον τρόπο έχουμε εξαιρετικά μικρά ποσοστά λοιμώξεων μετεγχειρητικά.
Για να είναι η επέμβαση Αναίμακτη:
Στην αρχή της επέμβασης παράλληλα με τη γενική αναισθησία χορηγούμε τοπικά στην περιοχή του στήθους ένα διάλυμμα που προκαλλεί αγγειόσπασμο και επιπλέον τοπική αναισθησία. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα οι ιστοί να μην ματώνουν καθόλου και η επέμβαση να είναι τελείως ανώδυνη και εντελώς αναίμακτη.
Για να είναι η επέμβαση Ατραυματική:
Χρησιμοποιούμε πολύ λεπτά εξειδικευμένα χειρουργικά εργαλεία σε συνδιασμό με ενδοσκόπιο για να δημουργήσουμε το χειρουργικό πεδίο και να σχεδιάσουμε την θήκη του ενθέματος. Εφαρμόζοντας λεπτούς χειρουργικούς χειρισμούς η επέμβαση είναι απόλυτης ακρίβειας. Επειδή δεν τραυματίζονται οι ιστοί δεν υπάρχει καθόλου πόνος μετεγχειρητικά ή εάν υπάρχει είναι ελάχιστος.
Για να είναι η επέμβαση Χωρίς Άγγιγμα (Non Touch technique):
Όταν έχουμε ολοκληρώσει τη δημιουργία της θήκης και πριν τοποθετήσουμε το ένθεμα σιλικόνης στο μαστό κάνουμε επιμελή αιμόσταση ούτως ώστε η επέμβαση μας να είναι απολύτως αναίμακτη.
Για να τοποθετήσουμε το ένθεμα στη θήκη του -μέσα και κάτω από τους ιστούς του στήθους – δεν πιάνουμε τη σιλικόνη με τα χέρια μας. Αντίθετα χρησιμοποιούμε μια ειδικά διαμορφωμένη κωνική κατασκευή (Keller funel device) μέσα στην οποία βάζουμε το ένθεμα υπό άσηπτες συνθήκες.
Mέσω της ειδικής αυτής κατασκευής προωθούμε τη σιλικόνη στη θέση της χωρίς να την αγγίξουμε καθόλου με τα χέρια μας (Non Touch Technique).
Αυτό γίνεται :
- για να μην πιέσουμε το ένθεμα με τα χέρια μας και να μην προκαλέσουμε τραυματική ρήξη αυτού,
- για να μην κάνουμε κακοποίηση των ιστών κατά την εισαγωγή του ενθέματος,
- για να είμαστε τελείως ατραυματικοί,
- για να είμαστε τελείως άσηπτοι.
Πόσο διαρκεί η επέμβαση αυξητικής στήθους;
Η χειρουργική επέμβαση αυξητικής του μαστού διαρκεί από 50′ συνήθως μέχρι 90′ στις πιο δύσκολες περιπτώσεις.
Πως θα νιώθω μετά;
Οι περισσότερες ασθενείς αμέσως όταν ξυπνήσουν από το χειρουργείο είναι πολύ καλά και δεν πονούν καθόλου ή αισθάνονται μόνο μια μικρή ενόχληση. Αυτό που περιγράφουν συνήθως είναι ένα αίσθημα πίεσης ή βάρους αλλά όχι πόνος.
Συχνά υπάρχει ένα οίδημα δηλαδή ένα πρήξιμο στο στήθος το οποίο στη συνέχεια μετατρέπεται σε ένα ήπιο “τράβηγμα” και υποχωρεί τελείως μέσα σε δέκα με δεκαπέντε ημέρες περίπου.
Το στήθος αρχικά μπορεί να είναι λίγο μουδιασμένο όταν το αγγίζει κανείς, ωστόσο η αίσθηση επανέρχεται πλήρως μέσα σε έξι με οκτώ εβδομάδες συνήθως.
Tι κάνω με τομές, ράμματα, παροχετεύσεις, στηθόδεσμο;
Τοποθετούμε ειδικές αδιάβροχες ταινίες για την προστασία των τομών μας οπότε οι ασθενείς μπορούν να κάνουν μπάνιο από την πρώτη κιόλας ημέρα.
Τα ράμματα είναι απορροφήσιμα οπότε δεν χρειάζονται αφαίρεση γιατί πέφτουν μόνα τους μετά από δύο με τρεις εβδομάδες συνήθως.
Δεν χρησιμοποιούμε σχεδόν ποτέ παροχετεύσεις δεδομένου ότι η επέμβαση μας είναι ατραυματική. Σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις αν βάλουμε παροχετεύσεις τότε τις αφαιρούμε την επόμενη ημέρα.
Άμεσα μετά την επέμβαση βάζουμε έναν ελαφρύ, χαλαρό επίδεσμο για λίγες ώρες να κρατά απαλά το μαστό. Το απόγευμα της ίδιας ημέρας ή την αμέσως επόμενη αφαιρούμε τον επίδεσμο και φοράμε αθλητικό σουτιέν (όχι στηθόδεσμο με ενισχυτικά ή μπανέλες). Προτείνουμε αθλητικό-μαλακό στηθόδεσμο που να ανοίγει και να κλείνει μπροστά στο στήθος και όχι στην πλάτη. Έτσι είναι πολύ πιο εύκολη η κίνηση των χεριών.
Θα πάρω αντιβίωση ή παυσίπονα;
Μετά την επέμβαση αυξητικής μαστών χορηγούμε αντιβίωση και απλά παυσίπονα από το στόμα. Αν χρησιμοποιήσουμε μεγάλα ενθέματα σε μικρούς μαστούς τότε μπορεί να υπάρχει μια ενόχληση προς τα πλάγια του μαστού συνήθως. Αν υπάρχει ενόχληση αυτό συμβαίνει κατά την ανύψωση των χεριών για τις πρώτες τρεις με τέσσερις ημέρες.
Στις περισσότερες περιπτώσεις η επέμβαση δεν είναι καθόλου επώδυνη.
Πότε φεύγω από την κλινική;
Οι περισσότερες ασθενείς είναι πολύ καλά και δεν χρειάζεται να παραμείνουν στην κλινική παρά μόνο για λίγες ώρες. Συνήθως μένουν μέχρι την απογευματινή νοσηλεία. Σε λίγες μόνο περιπτώσεις μπορεί να χρειαστεί να παραμείνουν για ένα βράδυ.
Πότε επιστρέφω στη δουλειά μου;
Στην εργασία σας συνήθως επιστρέφετε μετά από λίγες ημέρες ενώ θα πρέπει να αποφεύγετε την πολύ έντονη σωματική άσκηση για τρεις με τέσσερις εβδομάδες περίπου.
Πότε μπορώ να οδηγήσω;
Ενώ δεν είναι άμεσα απαγορευτικό προτείνουμε να οδηγήσετε μετά από 4 με 5 ημέρες περίπου. Θα πρέπει να είστε προσεκτικές γιατί πιθανόν σε απότομες κινήσεις να νιώσετε κάποια ενόχληση και αυτό να επηρεάσει τα αντανακλαστικά σας.
Τι πρέπει να κάνω μετά την αυξητική στήθους;
Μετά από επτά με δέκα ημέρες προτείνουμε να κάνετε μασάζ στο μαστό καθημερινά για 10 με 15 λεπτά. Κάνοντας κυκλικές κινήσεις μάλαξης ο μαστός γίνεται πιο μαλακός στο άγγιγμα ενώ το μούδιασμα που θα μπορούσε να υπάρχει υποχωρεί πολύ πιο γρήγορα. Για ένα-ενάμισυ μήνα, προτείνουμε να κοιμάστε στο πλάι ή ανάσκελα ούτως ώστε να μην πιέζεται ο μαστός. Έτσι θα υποχωρήσει πιο γρήγορα το οίδημα και το αίσθημα βάρους. Στη συνέχεια μπορείτε να κοιμάστε όπως θέλετε.
Πότε θα έχω το τελικό αποτέλεσμα της αυξητικής στήθους;
Το αποτέλεσμα της αυξητικής στήθους είναι άμεσα ορατό ωστόσο γίνεται ακόμη καλύτερο μετά από 8 με 10 μήνες όταν υποχωρήσουν τα οιδήματα και “κάτσουν” καλύτερα τα ενθέματα.
Τα σημάδια από τις τομές στην αρχή είναι λίγο πιο έντονα όμως μετά από 8 με 10 μήνες θα μοιάζουν με δυο γραμμές σχεδόν ανεπαίσθητες.
Πότε επιτρέπεται η σεξουαλική επαφή μετά από αυξητική στήθους;
Αρχικά μπορεί να υπάρχει ένα αίσθημα βάρους στην περιοχή του στήθους και η γυναίκα συνήθως φοβάται να κάνει σεξ μήπως πονέσει. Η σεξουαλική επαφή επιτρέπεται άμεσα, συνήθως μετά από 3 με 5 ημέρες ωστόσο θα πρέπει να προσέχετε να μην πιέζεται πολύ το στήθος για να αποφευχθεί τραυματισμός.
Πως ελέγχουμε το στήθος μετά την αυξητική μαστού;
Ο βασικότερος και απλούστερος τρόπος ελέγχου του στήθους μετά την αυξητική είναι με αυτοψηλάφηση του μαστού. Η ψηλάφηση θα πρέπει να γίνεται κάθε μήνα, μεταξύ 15ης και 20ης ημέρας από την έναρξη του κύκλου. Νέα οζίδια ή ύποπτες βλάβες (φλεγμονές) πρέπει να αξιολογούνται.
Η παρουσία ενθεμάτων μαστού ενδέχεται να βελτιώσει την ανίχνευση όγκων μέσω αυτοεξέτασης (ψηλάφιση).
Μία φορά το χρόνο θα πρέπει να γίνεται έλεγχος του μαστού από Ιατρό μαστολόγο ή γυναικολόγο, ή γενικό ιατρό ή τον Πλαστικό Χειρουργό επίσης με ψηλάφηση.
Περεταίρω έλεγχος τόσο των μαστών όσο και των ενθεμάτων σιλικόνης μετά την αυξητική γίνεται:
- με Μαγνητική Τομογραφία (MRI).
- με Υπερηχογράφημα μαστών (U/S) και
- με ψηφιακή μαστογραφία.
Η Μαγνητική Τομογραφία είναι η πιο αξιόπιστη και ακριβής εξέταση για τον έλεγχο του μαστού και του ενθέματος μετά από αυξητική και είναι η προτεινόμενη εξέταση.
Το Υπερηχογράφημα μαστών είναι μια αρκετά γρήγορη, ασφαλής και αποτελεσματική εξέταση όμως δεν έχει απόλυτη ακρίβεια.
Κατά την ψηφιακή μαστογραφία το ένθεμα μπορεί να δυσχεράνει την εξέταση καθώς πιέζεται από το ακτινολογικό μηχάνημα και υπάρχει κίνδυνος ρήξης. Επίσης κάποιες λήψεις λαμβάνονται πιο δύσκολα.
Με αυτές τις εξετάσεις μπορούμε να βεβαιωθούμε για την καλή κατάσταση του ενθέματος καθώς και για τη μορφή και τη σύσταση του μαστού και να αποκλείσουμε φαινόμενα βλαβών στο εμφύτευμα ή ογκιδίων του αδένα. Συνιστάται έλεγχος του στήθους με υπερηχογράφημα κάθε χρόνο και με MRI κάθε 3 με 5 χρόνια περίπου (στην περίπτωση που το υπερηχογράφημα είναι φυσιολογικό).
Αν κατά την κλινική εξέταση ή τον απεικονιστικό έλεγχο του μαστού με μαστογραφία, υπερηχογράφημα ή MRI βρεθεί κάποια ύποπτη βλάβη τότε θα πρέπει οπωσδήποτε να αξιολογηθεί κάνοντας βιοψία. Κατά τη βιοψία έχει μεγάλη σημασία να μην γίνει διάτρηση του ενθέματος.
Επιπλοκές μετά από αυξητική στήθους με σιλικόνη και πως λύνονται
Όλες οι χειρουργικές επεμβάσεις ενέχουν τον κίνδυνο επιπλοκών.
Αν και όχι πολύ συχνές, οι πιθανές επιπλοκές μετά από αυξητική στήθους με σιλικόνη είναι το αιμάτωμα, το σέρωμα (όρωμα),ο πόνος, η υπερευασθησία ή η υπαισθησία στις θηλές, η φλεγμονή, η μόλυνση, ο σχηματισμός κάψας, οι διαταραχές επούλωσης, οι ρυτιδώσεις, οι μικροαποτιτανώσεις, η ρήξη ή η αποδιόγκωση (σε ενθέματα φυσιολογικού ορού) του ενθέματος, το ALCL.
Αιμάτωμα ή σέρωμα (όρωμα). Πρόκειται για συλλογή αίματος ή ορού στην περιοχή της θήκης. Είναι εξαιρετικά σπάνιες επιπλοκές και συνήθως συμβαίνουν άμεσα μετεγχειρητικά ή τις επόμενες ημέρες.
Το αιμάτωμα ή το σέρωμα εκδηλώνονται με διόγκωση και ευαισθησία του μαστού. Αν η ποσότητα του ορού ή του αιματώματος είναι μικρή τότε δεν χρειάζεται να κάνουμε τίποτα. Αν το αιμάτωμα ή το σέρωμα είναι μεγάλο τότε χρειάζεται παροχέτευση.
Πόνος. Συνήθως δεν είναι έντονος και περισσότερο μοιάζει με μυική κράμπα, αίσθηση βάρους ή τραβήγματος παρά σαν πόνος. Υποχωρεί άμεσα με απλά παυσίπονα και σταματάει τελείως μέσα στις επόμενες ημέρες ή εβδομάδες.
Υπερτροφικές ουλές – χηλοειδή. Είναι εξαιρετικά σπάνιες και αντιμετωπίζονται σχετικά εύκολα με έγχυση κορτικοστεροειδούς και επιθέματα σιλικόνης.
Διαταραχές στην αίσθηση της θηλής. Σπάνια μετά την επέμβαση αυξητικής μπορεί να δημιουργηθεί υπαισθησία ή υπεραισθησία στη θηλή. Αυτό είναι πιο συχνό μετά από περιθηλαία προσπέλαση. Συνήθως υποχωρεί μέσα στους επόμενους μήνες. Σε πολύ λίγες περιπτώσεις μπορεί να επιμένει για μεγάλο διάστημα.
Δημιουργία κάψας (καψική συστολή). Μετά την τοποθέτηση του ενθέματος σιλικόνης στη θήκη κάτω από τους ιστούς του μαστού, δημιουργείται φυσιολογικά μια ισχυρή συνεκτική μεμβράνη που σταθεροποιεί το ένθεμα στη θέση του. Η μεμβράνη αυτή ονομάζεται κάψα.
Σε κάποια περιστατικά η κάψα μπορεί να ρικνωθεί και να συμπιέσει το ένθεμα κάτι που αποκαλείται καψική συστολή ή δημιουργία κάψας.
Υπάρχουν 4 στάδια κάψας κατά Baker. Τα συμπτώματα ποικίλουν από σκληρότητα, ήπια δυσφορία και απλή πίεση μέχρι πόνο, παραμόρφωση και μετατόπιση του ενθέματος. Η κάψα ενδεχεται να εμφανιστεί μονόπλευρα, αμφίπλευρα ή ασύμμετρα.
Σε υποαδενική ή υποπεριτονιακή (subfascial) τοποθέτηση το ενδεχόμενο δημιουργίας παθολογικής κάψας είναι περίπου 17-20% ενώ στην υπομυική ή dual plane τεχνική είναι μικρότερο από 1%. Αυτός είναι ένας ακόμη λόγος που προτιμάμε την dual plane τοποθέτηση.
Αν η κάψα είναι επώδυνη ή προκαλεί παραμόρφωση του μαστού τότε θα πρέπει να κάνουμε χειρουργική αφαίρεση της, αλλαγή πλάνου και τοποθέτηση καινούριων ενθεμάτων κάτω από το μύ. Το ενδεχόμενο υποτροπής μετά από αντικατάσταση ενθεμάτων είναι μικρό.
Η κλειστή καψεκτομή δηλαδή η σύνθλιψη της ινώδους κάψας γύρω από το ένθεμα με σκοπό τη χαλάρωση της καψικής συστολής δεν συνιστάται γιατί αφενός είναι πολύ επώδυνη και αφεταίρου μπορεί να οδηγήσει σε αιμάτωμα ή σε ρήξη του ενθέματος.
Η αιτία δημιουργίας της ρικνωτικής κάψας είναι άγνωστη.
Ρυτιδώσεις- Ασυμμετρία. Μπορεί να συμβούν σε λεπτούς μαστούς με μέτρια ή μεγάλη χαλάρωση,συνήθως όταν γίνεται υποαδενική ή υποπεριτονιακή τοποθέτηση. Διορθώνεται με αλλαγή των ενθεμάτων ή με μεταμόσχευση λίπους.
Μικροασβεστώσεις – μικραποτιτανώσεις. Μπορεί να εμφανιστούν στο μαστό μετά από μήνες ή χρόνια, συνηθέστερα μετά από περιθηλαία τοποθέτηση. Ενώ είναι καλοήθεις σχηματισμοί μπορεί να δημιουργήσουν σύγχυση για ανάπτυξη κακοήθειας. Θα πρέπει να γίνει εξονυχιστικός απεικονιστικός έλεγχος και αποκλεισμός κακοήθειας με βιοψία.
Ατροφία του ιστού του μαστού. Μεγάλα ενθέματα μπορεί να προκαλέσουν ατροφία του ιστού του μαστού. Αυτό συμβαίνει σε λεπτούς μαστούς συνήθως. Η λέπτυνση και η ρίκνωση του μαστού είναι αποτέλεσμα πίεσης και μπορεί να συμβεί όταν τα ενθέματα παραμένουν στη θέση τους ωστόσο είναι χειρότερη αν αφαιρεθούν χωρίς να αντικατασταθούν από καινούρια.
Μόλυνση ενθέματος. Είναι σπάνια επιπλοκή (μικρότερη από 1%) και οφείλεται σε επιμόλυνση του ενθέματος από κάποιο μικρόβιο. Παρόλο που εφαρμόζουμε όλους τους κανόνες ασηψίας (λουτρό με αντισηπτικό διάλυμμα τις προηγούμενες ημέρες, ενδοφλέβια αντιβίωση προεγχειρητικά και μετεγχειρητικά, άσηπτη κάλυψη των θηλών, ατραυματική τεχνική) το ενδεχόμενο μόλυνσης κάποιου ενθέματος είναι δυνατό να συμβεί. Εκδηλώνεται με ευαισθησία, θερμότητα, πόνο, ερυθρότητα στην περιοχή του ενθέματος ή με εκροή υγρού από την τομή και συχνά κάνει πυρετό. Μπορεί να συμβεί μετά από μερικές ημέρες ή και εβδομάδες από την επέμβαση. Αν η λοίμωξη δεν ανταποκριθεί στους τοπικούς χειρισμούς και την αντιβιωτική θεραπεία τότε θα πρέπει να γίνει αφαίρεση του ενθέματος και αντικατάσταση του με νέο ένθεμα κάτι που γίνεται συνήθως μετά από μερικούς μήνες.
Ρήξη ή αποδιόγκωση (σε ενθέματα φυσιολογικού ορού) του ενθέματος.
Συνήθως είναι υποκλινική, μένει απαρατήρητη (“βουβή” ρήξη) και ανιχνεύεται μετά από Μαγνητική Τομογραφία (MRI) ή υπερηχογράφημα (U/S). Όταν είναι μεγάλη η ρήξη του ενθέματος τότε μπορεί να μας θορυβήσει γιατί είναι ψηλαφητή και δημιουργεί μια παράξενη, ανώμαλη προβολή του μαστού. Μπορεί να συμβεί μετά από μεγάλη πίεση του ενθέματος, τραυματισμό του περιβλήματος ή σαν αποτέλεσμα φυσικής φθοράς. Μετά από ρήξη του ενθέματος δεν υπάρχει ουσιαστικό πρόβλημα για τον οργανισμό αφού η σιλικόνη είναι συμπαγής (cohesive) και παραμένει εγκλωβισμένη μέσα στην κάψα – θήκη του ενθέματος. Εφόσον διαπιστωθεί ρήξη ή αποδιόγκωση του ενθέματος τότε θα πρέπει να γίνει επέμβαση αντικατάστασης. Οι περισσότερες εταιρείες σήμερα καλύπτουν εφόρου ζωής την αντικατάσταση των ενθεμάτων λόγω ρήξης.
ALCL – ΑΛΜΚ
Σε ένα εξαιρετικά μικρό ποσοστό -περίπου ένα στα ογδόντα με εκατό χιλιάδες περιστατικά- έχει περιγραφεί η εμφάνιση ΑΛΜΚ (αναπλαστικό λέμφωμα από μεγάλα κύτταρα) στον ιστό της κάψας ή σε ορώδη συλλογή πέριξ του ενθέματος. Το ΑΛΜΚ δεν είναι καρκίνος του μαστού αλλά μια πολύ σπάνια μορφή λεμφώματος η οποία όμως είναι θεραπεύσιμη σε πολύ μεγάλο βαθμό. Το ΑΛΜΚ κατά μέσο όρο μπορεί να εμφανιστεί μετά από οκτώ χρόνια από την αυξητική μαστού συνήθως σε ενθέματα τραχείας επιφανείας και πιστεύεται ότι η εμφάνιση του μπορεί να είναι αποτέλεσμα χρόνιας φλεγμονής ή γονιδιακής προδιάθεσης. Εκδηλώνεται με τη μορφή ορώδους συλλογής, άλγους, σκληρίας ή οιδήματος γύρω από το ένθεμα και η διάγνωση τίθεται με κυτταρολογική εξέταση και βιοψία. Μέχρι τα μέσα του 2019 έχουν περιγραφεί 573 περιπτώσεις ΑΛΜΚ σε εκατομμύρια αυξητικές μαστών με ενθέματα σιλικόνης. Πρόκειται για ένα πολύ σπάνιο φαινόμενο με αποτέλεσμα λόγω του πολύ μικρού αριθμού περιπτώσεων παγκοσμίως η θεραπεία να είναι εξατομικευμένη με μια ποικιλία θεραπευτικών πρωτοκόλλων.
Καρκίνος μαστού
Η αυξητική στήθους με σιλικόνη δεν σχετίζεται με την ανάπτυξη καρκίνου του μαστού.
Αναλυτικές πολυκεντρικές μελέτες ανέδειξαν ότι γυναίκες με αυξητική στήθους με ενθέματα σιλικόνης έχουν τα ίδια ποσοστά ανάπτυξης κακοήθειας στο μαστό με γυναίκες χωρίς σιλικόνη.
Λόγω του συχνού ελέγχου του στήθους αν μια γυναίκα παρουσιάσει κακοήθεια στο μαστό η διάγνωση είναι πιο γρήγορη και έγκαιρη σε γυναίκες με αυξητική παρά στις γυναίκες του γενικού πληθυσμού.
Νοσήματα κολλαγόνου – συνδετικού ιστού
Η αυξητική στήθους με σιλικόνη δεν σχετίζεται με την ανάπτυξη αυτοάνοσων νοσημάτων συνδετικού ιστου όπως ρευματοειδούς αρθρίτιδας, σκληροδέρματος, λύκου κλπ.
Μεγάλες επιδημιολογικές μελέτες σε γυναίκες με και χωρίς σιλικόνη στο μαστό απέδειξαν ότι τα νοσήματα κολλαγόνου δεν είναι συχνότερα σε γυναίκες με αυξητική στήθους με σιλικόνη.
Τι θα πρέπει να με ανησυχήσει τις επόμενες ημέρες μετά από αυξητική στήθους;
Αν τις επόμενες ημέρες μετά από αυξητική μαστού εμφανίσετε:
πυρετό,
θερμότητα,
ερυθρότητα,
οίδημα,
πόνο ή
εκροή υγρού στην περιοχή της τομής ή του μαστού γενικότερα, πρέπει να μιλήσετε άμεσα με τον χειρουργό σας.
Θα μπορέσω να θηλάσω μετά από αυξητική στήθους με ενθέματα σιλικόνης;
Ναι. Το πιθανότερο είναι ότι θα μπορέσετε να θηλάσετε.
Η αυξητική στήθους όταν γίνεται από την υπομάστιο πτυχή ή από τη μασχάλη έχει την μικρότερη επίδραση στη λειτουργία του μαστικού αδένα οπότε δεν επηρεάζεται ή επηρεάζεται ελάχιστα ο θηλασμός. Ωτόσο αν η επέμβαση γίνει από τη θηλή τότε είναι πιθανό να έχετε μικρότερη παραγωγή γάλακτος για γαλουχία.
Βέβαια θα πρέπει να συνυπολογίσουμε ότι γυναίκες με υποπλαστικούς ή απλαστικούς μαστούς έχουν έτσι κι αλλιώς μικρότερη δυνατότητα παραγωγής γάλακτος σε σύγκριση με ικανοποιητικού μεγέθους ή μεγάλους μαστούς.
Η European Committee on Quality Assurance and Medical Devices in Plastic Surgery (ECQAM) συμπέρανε ότι τα ενθέματα μαστού με gel σιλικόνης δεν προκαλούν ανεπιθύμητες επιπτώσεις στην εγκυμοσύνη, την εμβρυική ανάπτυξη, το θηλασμό ούτε και στην υγεία του θηλάζοντος παιδιού.
Η American Academy of Pediatrics υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει λόγος για μια γυναίκα με ενθέματα να απέχει από το θηλασμό.
Πως θα είναι το στήθος αν επιλέξω να αφαιρέσω τα ενθέματα χωρίς να τα αντικαταστήσω;
Αν γίνει αφαίρεση την ενθεμάτων σιλικόνης χωρίς την αντικατάστασή τους τότε θα έχουμε λεπτούς, ατροφικούς μαστούς με χαλάρωση ίση ή μεγαλύτερη από αυτή που υπήρχε πριν την τοποθέτηση των ενθεμάτων. Η μόνη λύση για να έχουμε ένα ικανοποιητικό αισθητικό αποτέλεσμα χωρίς να αντικαταστήσουμε τα ενθέματα είναι η μεταμόσχευση αυτόλογου λίπους στο στήθος.
Πόσο διαρκούν τα ενθέματα σιλικόνης στήθους;
Τα ενθέματα σιλικόνης μαστού που χρησιμοποιούμε σήμερα έχουν πρόγνωση για διάρκεια εφόρου ζωής δηλαδή δεν χρειάζονται αντικατάσταση μετά από κάποιο χρονικό διάστημα.
Ωστόσο αν μετά από κάποια χρόνια παρουσιαστεί πρόβλημα είτε στο ένθεμα όπως ρήξη ή μετατόπιση είτε στο μαστό τον ίδιο, όπως χαλάρωση ή πτώση, τότε χρειάζεται να γίνει επέμβαση αποκατάστασης.
Σήμερα οι περισσότερες εταιρείες παραγωγής ενθεμάτων σιλικόνης δίνουν εφόρου ζωής εγγύηση ενώ σε περίπτωση ρήξης καλύπτουν τη δωρεάν αντικατάσταση του ενθέματος.
ΚΑΘΕΣΤΩΣ/ΝΟΜΙΚΗ ΘΕΣΗ ΤΩΝ ΕΝΘΕΜΑΤΩΝ ΜΑΣΤΟΥ ΓΙΑ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ
Όλα τα ενθέματα μαστού που πωλούνται στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα υπόκεινται στην οδηγία περί ιατροτεχνολογικών προϊόντων (93/42/EΟΚ) και είναι συσκευές κατηγορίας III σύμφωνα με την Οδηγία της Επιτροπής 2003/12/EΚ της 3ης Φεβρουαρίου 2003.
Μέχρι ποιά ηλικία μπορεί μια γυναίκα να κάνει αυξητική μαστού με σιλικόνη;
Η αυξητική στήθους με ενθέματα σιλικόνης μπορεί να γίνει σε κάθε ηλικία μετά τα 18 έτη. Στην ουσία δεν υπάρχει κανένα ανώτατο όριο ηλικίας που να μην έχει ένδειξη η αυξητική μαστού με σιλικόνη.
ΑΥΞΗΤΙΚΗ ΣΤΗΘΟΥΣ ΜΕ ΛΙΠΟΣ
Μια άλλη τεχνική για να κάνουμε αυξητική στήθους σε μια γυναίκα είναι με Μεταμόσχευση Λίπους. Με πολύ απλά λόγια αφού κάνουμε Μια άλλη τεχνική για να κάνουμε αυξητική στήθους σε μια γυναίκα είναι με Μεταμόσχευση Λίπους. Με πολύ απλά λόγια αφού κάνουμε λιποαναρρόφηση και αφαιρέσουμε λίπος από διάφορες περιοχές του σώματος αντί να το πετάξουμε, το μεταμοσχεύουμε στο στήθος του ατόμου που έχει πρόβλημα. Όταν μιλάμε για Μεταμόσχευση Λίπους εννοούμε πάντοτε την Αυτόλογη Μεταμόσχευση δηλαδή τη μεταφορά λίπους ΑΠΟ ΠΕΡΙΟΧΗ ΔΟΤΡΙΑ ΣΕ ΠΕΡΙΟΧΗ ΛΗΠΤΡΙΑ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΑΤΟΜΟΥ.
Ποιες γυναίκες μπορούν να υποβληθούν σε αυξητική στήθους με μεταμόσχευση λίπους;
Θα πρέπει η υποψήφια για μεταμόσχευση να έχει ικανοποιητική ποσότητα λίπους στο σώμα της ούτως ώστε να μπορέσουμε να πάρουμε την αναγκαία ποσότητα λίπους που χρειαζόμαστε για να να μεταμοσχεύσουμε. Γυναίκες λιποβαρείς ή πολύ αδύνατες αποκλείονται εκ των πραγμάτων απο υποψήφιες. Επίσης αν μια γυναίκα έχει ιστορικό κακοήθειας μαστού στην οικογένειά της ή έχει υποβληθεί η ίδια σε σχετική επέμβαση θα πρέπει προεγχειρητικά να γίνει πολύ προσεκτικός έλεγχος και σχολαστική διερεύνηση και αν συντρέχουν λόγοι να αποκλειστεί από υποψήφια.
Πως γίνεται η αυξητική στήθους με μεταμόσχευση λίπους;
αναισθησία που χρησιμοποιούμε είναι η γενική νάρκωση. Όταν κάνουμε Μεταμόσχευση Λίπους στο μαστό χρησιμοποιούμε ειδικες κάνουλες και τοποθετούμε το λίπος βαθειά, κοντά στην επιφάνεια του μείζονος θωρακικού μυός καθώς και υποδόρια, περίπου 1 με 1,5 cm κάτω από το δέρμα. Δεδομένου ότι ένα ποσοστό περίπου 50 με 70% του μεταμοσχευθέντος λίπους απορροφάται μέσα στο τρίμηνο μετά την επέμβαση θα πρέπει σε κάθε επέμβαση λιπομεταφοράς να πάρουμε και να μεταμοσχεύσουμε διπλάσια ή τριπλάσια ποσότητα από την επιθυμητή αύξηση. Συνήθως μεταμοσχεύουμε 250 με 450ml σε κάθε μαστό οπότε το ωφέλιμο της επέβασης ανέρχεται σε περίπου 150-300cc ανά μαστό.
Tι επιπλοκές μπορεί να υπάρχουν όταν κάνουµε αυξητική στήθους µε μεταµόσχευση λίπους;
Το πιο συχνό σύµβαµα μετά τη μεταµόσχευση λίπους στο στήθος είναι οι εκχυµώσεις (μελανιές) και το οίδημα (πρήξιμο) τα οποία εξαφανίζονται προοδευτικά μέσα σε 2 µε 3 εβδομάδες.
Το αιμάτωμα και η φλεγμονή ή η μόλυνση της ΔΟΤΡΙΑΣ ή της ΛΗΠΤΡΙΑΣ περιοχής είναι επίσης σπάνιες επιπλοκές οι οποίες αντιµετωπίζονται µε παροχέτευση και αντιβιωτική κάλυψη αντίστοιχα.
Συχνά υπάρχει αιμωδία δηλαδή μούδιασμα σε όλη την περιοχή του πρόσθιου θωρακικού τοιχώματος το οποίο υποχωρεί σταδιακά και αποκακαθίσταται πλήρως σε διάστημα συνήθως ενός µε δύο μηνών περίπου.
Μετά από αρκετούς συνήθως μήνες από τη μεταμόσχευση λίπους στο µαστό μπορεί να παρουσιαστούν μικρές λιπώδεις κύστες μέσα στη µάζα του µαστού λόγω τήξης λίπους οι οποίες μπορεί να προσομοιάζουν µε κακοήθη εξαλλαγή. Σε οποιαδήποτε τέτοια περίπτωση απαιτείται διάγνωση και χειρουργική λύση η οποία συνήθως γίνεται µε διαγνωστική παρακέντηση.
Ένα από τα πιο συχνά προβλήματα κατά την μεταμόσχευση λίπους είναι ότι επειδή δεν ξέρουμε εκ των προτέρων πόσο από το λίπος που μεταμοσχεύουμε θα απορροφηθεί, συνήθως μεταµοσχεύουµε διπλάσια ή τριπλάσια ποσότητα λίπους. Αυτό σαν γεγονός δημιουργεί από µόνο του ένα τεχνικό ζήτηµα: α. αν απορροφηθεί περισσότερο λίπος από το επιθυµητό τότε θα πρέπει να επαναλάβω την επέµβαση σε δεύτερο χρόνο (συνήθως μετά από 3 µε 4 μήνες). β. αν απορροφηθεί λιγότερο λίπος από το επιθυμητό τότε πιθανώς να δημιουργηθεί μια δυσμορφία στην περιοχή σαν “φούσκωµα” ή σαν μικρό αυγό. Σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να ξαναχειρουργήσουµε την ασθενή κάνοντας λιποαναρρόφηση.
Μια άλλη επιπλοκή της μεταμόσχευσης λίπους στο µαστό είναι ότι µε τη διαδικασία τοποθέτησης του λίπους µε τις μικροκάνουλες τραυματίζεται ο αδένας σε διάφορα σημεία του. Αυτό έχει σαν επακόλουθο -συχνά μετά από χρόνια- να σχηματίζονται αποτιτανώσεις η μικροασβεστώσεις μέσα στη μάζα του αδένα λόγω της οργάνωσης των μικροαιµατωµάτων και απαιτείται διαφοροδιάγνωση για να αποκλειστεί η ανάπτυξη κακοήθειας στο µαστό δεδομένου ότι μια ένδειξη κακοήθειας είναι οι μικροαποτοτανώσεις.
Πως γίνεται ο έλεγχος του µαστού σε γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε μεταμόσχευση λίπους στο στήθος τους;
Μετά την επέμβαση της αυξητικής ή διόρθωσης του σχήματος του µαστού µε Μεταμόσχευση Λίπους απαιτείται τακτικός έλεγχος του στήθους από την ίδια τη γυναίκα µέσω αµφίχειρης ψηλάφησης σε μηνιαία βάση. Κάθε γυναίκα πρέπει να υποβάλλεται σε τακτικό ακτινολογικό έλεγχο µέσω: α. Ψηφιακής Μαστογραφίας β. Υπερηχογραφήµατος ή γ. Μαγνητικής Τοµογραφίας. Η αυξητική στήθους µε μεταµόσχευση λίπους είναι μια σύγχρονη τεχνική η οποία αν και έχει αρκετές δυσκολίες, θα μπορούσε να δώσει λύση σε αρκετές περιπτώσεις που θέλουμε να αυξήσουμε το μέγεθος του στήθους χωρίς να χρησιμοποιήσουμε ενθέµατα σιλικόνης. Συνοψίζοντας μπορούμε να καταλήξουμε στο ότι η αυξητική στήθους µε ενθέµατα σιλικόνης αποτελεί σήμερα την πιο δημοφιλή και πιο λειτουργική τεχνική αύξησης του μεγέθους και του σχήματος του µαστού.