Χηλοειδή – Ορισμός.

Τα χηλοειδή αποτελούν μία από τις πιο αντιαισθητικές ομάδες ουλών καθώς και τις πιο δύσκολες όσον αφορά την αντιμετώπισή τους.

Τα χηλοειδή δεν αποτελούν σπάνιο φαινόμενο. Μπορεί να εμφανιστούν μετά από τραυματισμό που οδηγεί σε λύση της συνέχειας του δέρματος οποιασδήποτε αιτιολογίας.

Μπορεί δηλαδή να εμφανιστεί χηλοειδές μετά από:

  • χειρουργική επέμβαση,
  • έγκαυμα,
  • τραύμα και σκίσιμο του δέρματος,
  • τατουάζ,
  • ακόμη και μετά από ακμή.

 

Όσον αφορά στα χηλοειδή ως αποτέλεσμα των ουλών ακμής, το φαινόμενο είναι πιο σπάνιο και συνήθως οφείλεται σε περιπτώσεις βαριάς ακμής που δεν αντιμετωπίστηκε έγκαιρα και σωστά και σε άτομα που είχαν προδιάθεση χηλοειδούς.

Πού οφείλονται τα χηλοειδή;

Σε γενικές γραμμές τα χηλοειδή είναι αγνώστου αιτιολογίας ωστόσο οι περισσότερες ενδείξεις δείχνουν ότι οφείλονται σε κληρονομικούς ή ορμονικούς παράγοντες.Συνήθως ξεκινούν να αναπτύσσονται μέσα στον πρώτο μήνα μετά από τον τραυματισμό.

Τις περισσότερες φορές είναι αδύνατο να προβλέψουμε αν κάποιος μετά από ένα τραυματισμό θα αναπτύξει ή όχι χηλοειδές. Ωστόσο αν κάποιος εμφανίσει στο σώμα του χηλοειδές μετά από τραυματισμό τότε έχει μεγαλύτερη πιθανότητα να εμφανίσει νέο χηλοειδές μετά από νέο τραυματισμό.

Πως μοιάζουν τα χηλοειδή;

Τα χηλοειδή αποτελούν περιπτώσεις παθολογικής επούλωσης του δέρματος με αποτέλεσμα οι ουλές:

  1. να είναι επηρμένες δηλαδή να εξέχουν πάνω από το φυσιολογικό δέρμα σαν ανάγλυφες
  2. να αναπτύσσονται πέρα από τα όρια της αρχικής βλάβης και να έχουν σαφώς μεγαλύτερο μέγεθος
  3. να είναι κόκκινες με μικρά αγγεία να σκιαγραφούνται στην επιφάνειά τους
  4. να εμφανίζουν έντονο και πολλές φορές βασανιστικό κνησμό (φαγούρα) ή ακόμη και πόνο
  5. να μην υποχωρούν με το πέρασμα του χρόνου, είτε οφείλονται σε ακμή είτε σε οποιονδήποτε άλλο παράγοντα.

Σε ποιές θέσεις στο σώμα αναπτύσσονται συνήθως τα χηλοειδή;

Τα χηλοειδή εμφανίζονται συχνότερα:

  • στην περιοχή της ωμοπλάτης,
  • στο στέρνο και
  • τα πτερύγια και τα λοβία των αυτιών.  

 

Ποιός έχει μεγαλύτερη πιθανότητα να εμφανίσει χηλοειδές;

Τα χηλοειδή εμφανίζονται συχνότερα στις γυναίκες από ότι στους άντρες. Όσο νεαρότερο σε ηλικία είναι το άτομο τόσο μεγαλύτερη η πιθανότητα σχηματισμού χηλοειδούς. Όσο πιο σκουρόχρωμη είναι η επιδερμίδα τόσο μεγαλύτερο είναι το ενδεχόμενο εμφάνισης χηλοειδούς.

Με πολύ απλά λόγια μεγαλύτερη πιθανότητα για εμφάνιση χηλοειδούς έχουν  γυναίκες, νεαρές, μελαχρινές με τραυματισμό σε ωμοπλάτη ή στέρνο ή πτερύγιο/λοβίο αυτιού.

Ποιά η διαφορά χηλοειδούς από υπερτροφική ουλή;

Τόσο τα χηλοειδή όσο και οι υπερτροφικές ουλές αποτελούν παθολογικές μορφές επούλωσης ενός τραύματος.Όμως:

  1. Τα χηλοειδή επεκτείνονται εκτός των ορίων του τραυματισμένου δέρματος ενώ οι υπερτροφικές ουλές μένουν αυστηρά εντός της τραυματικής επιφάνειας.
  2. Τα χηλοειδή εμφανίζουν πάντα κνησμό ενώ οι υπερτροφικές ουλές όχι.
  3. Τα χηλοειδή είναι κόκκινα ή κερασόχρωμα με μικρά αγγεία στην επιφάνειά τους ενώ οι υπερτροφικές ουλές όχι απαραίτητα.

Ποιά είναι η θεραπεία των χειλοειδών;

Είναι γεγονος ότι η θεραπεία των χηλοειδών είναι πολύ δύσκολη δεδομένου ότι η αντίδραση του δέρματος είναι πάρα πολύ απρόβλεπτη σε αυτά τα περιστατικά.

Αυτό που γνωρίζουμε πολύ καλά σήμερα είναι ότι θα πρέπει να αποφεύγεται η χειρουργική αντιμετώπιση των χηλοειδών σαν πρώτη θεραπεία καθώς υπάρχει πολύ μεγάλη περίπτωση αυτός ο νέος τραυματισμός του δέρματος να οδηγήσει στην εμφάνιση ακόμη μεγαλύτερου χηλοειδούς, δημιουργώντας έτσι έναν φαύλο κύκλο.

Η καλύτερη αντιμετώπιση των χηλοειδών γίνεται με έγχυση μιας εξειδικευμένης ουσίας της τάξης των κορτικοστεροειδών εντός της ουλής. Πρόκειται για μια ουσία που προκαλεί εκλεκτική ατροφία του χειλοειδούς με αποτέλεσμα να πέσει το ανάγλυφο του επάρματος και να επιπεδωθεί η ουλή στο ύψος του φυσιολογικού δέρματος. Συνήθως χρειάζονται δύο ή τρεις συνεδρίες με μεσοδιάστημα 4 με 6 εβδομάδων.

Εκτός από ενδοβλαβική έγχυση κορτικοστεροειδούς μπορεί να γίνει και έγχυση ειδικών αντινεοπλασματικών ουσιών εντός της ουλής με πολύ καλά αποτελέσματα.Με τις θεραπείες αυτές βελτιώνεται πολύ ή και λύνεται τελείως το πρόβλημα της προβολής της ουλής αλλά συνήθως δεν εξαφανίζεται το κόκκινο χρώμα. Αυτό μπορεί να διορθωθεί με εφαρμογή  Laser ούτως ώστε τελικά να πετύχουμε μια πολύ καλή ποιότητα ουλής.

Μια άλλη θεραπεία αντιμετώπισης των χηλοειδών είναι με ακτινοβόληση της ουλής με θεραπευτική ακτινοθεραπεία.

Πότε ενδείκνυται η χειρουργική αφαίρεση της ουλής ενός Χηλοειδούς;

Σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις αν ένα χηλοειδές είναι πολύ μεγάλο σε μέγεθος τότε μπορεί να αφαιρεθεί χειρουργικά ένα μέρος του χηλοειδούς ούτως ώστε αυτό να μικρύνει και μετά να αντιμετωπιστεί με κάποια πιο μετριοπαθή μέθοδο. Στις περιπτώσεις αυτές με το πέρας της επέμβασης γίνεται πάντοτε έγχυση κορτικοστεροειδούς ή αντινεοπλασματικής ουσίας εντός της ουλής ούτως ώστε να  ελέγξουμε το φαινόμενο και να αποφευχθεί η δημιουργία νέου χηλοειδούς.