Κάθε γυναίκα έχει δικαίωμα στο χτένισμα που της αρέσει και αναδεικνύει καλύτερα το πρόσωπό της και η ωτοπλαστική είναι η επέμβαση που της εξασφαλίζει αυτό της το δικαίωμα.
Για κάποιον ανεξήγητο λόγο, η πλειοψηφία των ανθρώπων θεωρεί πως η ωτοπλαστική αφορά κυρίως τους άντρες. Όμως οι μελέτες, οι έρευνες και η εμπειρία των πλαστικών χειρουργών αποδεικνύει πως αυτό δεν ισχύει και πως η ζήτηση για τη συγκεκριμένη επέμβαση μοιράζεται ισότιμα μεταξύ των δύο φύλων. Ίσως η λανθασμένη αυτή εντύπωση προκύπτει από το γεγονός πως οι γυναίκες με αφεστώτα ώτα, όπως επιστημονικά λέγονται τα πεταχτά αυτιά, έχουν τη δυνατότητα να «καμουφλάρουν» το πρόβλημα ήδη από πολύ μικρή ηλικία με τα μακριά τους μαλλιά. Αυτό όμως είναι εξαιρετικά περιοριστικό και κουράζει πολύ κάθε γυναίκα, που είναι αναγκασμένη σε όλη της τη ζωή να έχει πάντα τα μαλλιά της κάτω, ενώ η ίδια ονειρεύεται περίτεχνες κοτσίδες και χαλαρά σινιόν. Η επέμβαση της ωτοπλαστικής είναι μία εξαιρετικά απλή διαδικασία, με πολύ ήπια αποθεραπεία και σχεδόν καμία ταλαιπωρία, ενώ, αν πραγματοποιηθεί σε μικρή ηλικία -πριν το παιδί πάει καν σχολείο- είναι σαν το πρόβλημα να μην υπήρξε ποτέ, αφού δεν υπάρχουν εμφανείς τομές που να το μαρτυρούν.
Επέμβαση Ωτοπλαστικής
Η επέμβαση της ωτοπλαστικής συνήθως πραγματοποιείται με τοπική αναισθησία με ή χωρίς μέθη, αλλά φυσικά μπορεί να γίνει και με γενική αναισθησία, αν αυτό για κάποιο λόγο κρίνεται απαραίτητο. Υπάρχουν αρκετές διαθέσιμες τεχνικές για την πραγματοποίηση της ωτοπλαστικής και η κατάλληλη επιλέγεται από τον πλαστικό χειρουργό, ανάλογα με το βαθμό του προβλήματος και τις ιδιαίτερες συνθήκες της κάθε περίπτωσης, πάντα με στόχο το καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα και τη μικρότερη δυνατή ταλαιπωρία για τον ασθενή. Στην επιλογή της κατάλληλης επεμβατικής προσέγγισης αυτό που παίζει το μεγαλύτερο ρόλο είναι η αιτία που προκαλεί το πρόβλημα. Τα αυτιά μπορεί να πετάνε είτε γιατί δεν είναι καλά σχηματισμένη η γωνία μεταξύ έλικας και ανθέλικας, είτε γιατί υπάρχει υπερτροφική κόγχη, δηλαδή μια μεγάλη και βαθιά κοιλότητα που σπρώχνει προς τα εμπρός και έξω το σύμπλεγμα έλικας-ανθέλικας, είτε γιατί υπάρχει συνδυασμός των δύο παραπάνω παραγόντων, είτε και γιατί υφίσταται κάποια παραμόρφωση του χόνδρου. Έτσι, ανάλογα με την αιτία, επιλέγεται και η τεχνική θεραπείας. Ο πλαστικός χειρουργός πραγματοποιεί μία πολύ λεπτή τομή κατά μήκος του πίσω μέρους του αυτιού -η οποία βρίσκεται εκεί για πάντα πολύ καλά κρυμμένη- και αποκαλύπτει το χόνδρινο σκελετό του πτερυγίου. Στη συνέχεια με πολύ λεπτά ράμματα είτε διορθώνει τη γωνία έλικας – ανθέλικας σε συνάρτηση με την κόγχη είτε επαναδιαμορφώνει το περίγραμμα και τη θέση του χόνδρινου σκελετού. Έτσι επιτυγχάνεται αλλαγή στην κλίση των αυτιών και διόρθωση του προβλήματος, χωρίς να γίνει καμία παρέμβαση στο χόνδρινο τμήμα. Πρόκειται για μία εξαιρετικά ασφαλή επέμβαση με σχεδόν ανύπαρκτη αποθεραπεία, αρκεί να ακολουθούνται πιστά οι μετεγχειρητικές οδηγίες του πλαστικού χειρουργού, όπως άλλωστε ισχύει σε κάθε χειρουργική επέμβαση.